Çocukları lösemi tedavisi gören ailelerin maddi-manevi büyük bir yıkım yaşadığını belirten Dr. Ezer, “Biz yalnızca hasta çocuklarımıza değil, ebeveynlere de dayanak oluyoruz. ‘Annemin de Yüzü Gülüyor’ projesiyle onları depresyondan hatta intiharın eşiğinden kurtarıyoruz” dedi.
Lösemi çok ağır ve uzun müddetli tedavi gerektiren bir hastalık. Hasebiyle yavrularının ömür uğraşı verdiğini görmek, onları kaybetme korkusu yaşamak ve bir de maddi ıstırap çekmek ailelerin psikolojisini altüst ediyor. Bu tabloyu görmezden gelemediklerini, lösemili bir çocuğu güzelleştirmenin yolunun evvel annesini ruhsal olarak sağlıklı ve güçlü tutmaktan geçtiğini belirten LÖSEV Lideri Dr. Üstün Ezer “Bu şuurla gerçekleştirdiğimiz ‘Uğraş tedavileri’ annelerimizi depresyondan hatta intiharın eşiğinden kurtarıyor” dedi projeyle ilgili sorularımı şöyle yanıtladı…
AĞIR BİR SÜREÇTİR
■ Löseminin teşhis ve tedavi süreci aileleri nasıl etkiliyor?
Kansızlık, solukluk, iştahsızlık, bacaklarda ağrı, lenf bezlerinde büyüme, bedeninde kırmızı noktalar ve sonunda burun kanaması… Ailelerin bu şikayetlerle korkarak gittikleri hekimler; ‘Ne yazık ki çocuğunuz lösemiye yakalanmış, hastaneye yatırılması gerekiyor’ halinde açıklama yapacaktır. İşte o anda, birinci şoku yaşayan anne ve babalar, bir yandan bu hastalığın neden kendilerini bulduğunu, öteki yandan da 3 sene sürecek çok şiddetli tedavinin nasıl geçeceğini düşünmeye başlar. Evvel kabullenememe ve isyan, sonra hata, hatalı aramak, çocuğundan ‘bir şeyin yokmuş anneciğim’ biçiminde saklama ve sonuçta ağlama, keder, tasa ile yıkım ve çaresizlik ortaya çıkar. En sevdiği biricik yavrusunu kaybetme korkusu, tedavi sürecinde hastanede tüm olayları birebir yaşaması, kızının lüle lüle saçlarının dökülmesini, ateşler içinde yanmasını, gözlerinin önünde ilaçların tesiriyle erimesini izlemenin verdiği gerginlikle depresyon kaçınılmaz olur.
■ Sanırım bu manada çok ağır tablolara şahit olmuşsunuzdur…
Ne yazık ki evet… LÖSEV kurulmadan evvelki yıllarda bir gün çocuğu güzelleşmiş bir babanın söyledikleri yüzümüze tokat üzere çarpmıştı… “Doktor Beyefendi yavrumu bu hastalıktan kurtardınız: Allah sizden razı olsun, nasıl teşekkür edeceğimizi bilemiyorum lakin inanın ki çok sevinemiyorum. Zira ailemizden geriye kocaman bir enkaz kaldı. Ben maddi zorluklardan iş yerimi kapadım, bir otomobilim vardı sattım. Daima hasta çocuğumuzla ilgilenip, başkalarını ihmal ettik. Büyük kız meskenden gitti, küçük oğlan okulu bıraktı, en küçük de ‘siz beni sevmiyorsunuz’ diye buhrana girdi, hayata küstü…” İşte bu türlü bir şey lösemili bir çocuğun kardeşi olmak… Anne, baba ve tüm ailenin tüm vakitleri hastanede geçerken, tüm ilgisi ona yoğunlaşmışken, ekonomik olarak çökmüşken unutuluyor, ihmal ediliyordu kardeşler…
YÜZLERİ GÜLÜYOR
■ Pekala annelerle ilgili projeye ne vakit karar verdiniz?
Pek çok annenin “Allah’ım neden bana taşıyabileceğimden daha ağır bir yük verdin. Ben tek başıma nasıl ayağa kalkacağım, ne olur yavrumu güzelleştir de benim canımı al” feryatlarına kayıtsız kalamadık. Münasebetiyle LÖSEV yıllarca bu tablo içindeki annelerle baş başa kaldığı ve lösemili bir çocuğu güzelleştirmenin yolunun ‘önce annesini ruhsal olarak sağlıklı ve güçlü tutmaktan’ geçtiğinin şuurundadır. Bu hedefle hem hastanede hem de ayakta tedavi sürecinde; ‘Annemin de Yüzü Gülüyor’ temalı projeyi hayata geçirdik.
HAYATA BAĞLIYORUZ
■ Bu projede neler var?
Proje kapsamında, anneler için üretim atölyeleri açtık. Yani ‘uğraş tedavisi’ ile onları da hayata bağlayıp, yalnız olmadıklarını hissettiriyoruz.
Projede biçki, dikiş, örgü, seramik, boya atölyeleri, konut yemekleri, sağlıklı besin, pastacılık üretimleri, sanat ve müzikal, koro ve halk dansları var.
Bu atölye ve uğraşlar sayesinde anneler çocukların tedavi sürecinde güçlü biçimde ayakta kalıyorlar ve üreterek memnun oluyorlar.
Lösemi hastası çocukların anneleri, atölyelerde üretim yaparak hem hayata bağlanıyor, hem kendi bütçelerine hem de miniklerin tedavilerine katkı sağlamanın memnunluğunu yaşıyor.
Annelerimizin ürettiği birbirinden hoş ve doğal eserler LÖSEV web sitesinde satılarak hem sıhhat kazanılıyor, hem de geliri hastanelerde yatarak tedavi gören lösemili çocukların tedavi sarfiyatlarına ve parasız eğitimlerine aktarılıyor. Daima şunu söyleriz, lösemili çocuklarımızın anneleri bizim başımızın tacıdır. Bu yavrularımızın çektikleri acılar, dertler, hiçbir formda tanımlanamaz. Hiçbir şey de bunları unutturamaz.
Biz LÖSEV olarak bir çocuğun hayatından daha bedelli ve kıymetli bir şey olamaz diyerek onlar için her şeyin en düzgününü, hoşunu yapmaya çabalıyoruz. Özetle yalnızca lösemili çocukları değil tüm aile bireylerini de maddi ve manevi olarak destekleyip, yaşama bağlıyoruz.